Materiały ISO-S i ich skrawanie

Są takie sektory przemysłu, gdzie produkuje się wysokospecjalistyczne detale, wymagające materiałów bardzo wysokiej jakości, charakteryzujących się nie tylko maksymalną odpornością na ścieranie i wytrzymałością termiczną, ale także najwyższą ciągliwością.

Chodzi o przemysł energetyczny, lotniczy i medyczny, a tymi materiałami są stopy ISO-S, czyli stopy bazujące na niklu (Ni), kobalcie (Co), żelazie (Fe) i tytanie (Ti). 

 Są to żaroodporne nadstopy, które również w bardzo wysokich temperaturach utrzymują swoją twardość, wytrzymałość i odporność na korozję i pełzanie.

Te niewątpliwe zalety stopów ISO-S, powodują jednak sporo problemów podczas procesów obróbki skrawaniem, które stają się bardziej skomplikowane niż obróbka żelaza czy stali.

Przede wszystkim stopy te są złymi przewodnikami ciepła, co oznacza, że podczas skrawania (temp. do 1300°C), wytworzone ciepło jest wchłaniane przez ostrze, a to może być przyczyną zniekształceń skrawanych elementów i obniżenia solidności narzędzi.